Hector Varela
Bandoneonista, aranzer i kompozitor (29.01.1914 – 30.01.1987)

Hector Varela, bio je glavni bandoneonista i aranzer u tango orkestru cuvenog Juana D`Arienza. Vec sa 16 godina postao je clan orkestra Salvadora Grupilla, zatim se pridruzuje Albertu Gambinu koji mu otvara vrata medija preko radio programa Chipazos De Tradicion.

Tokom svoje karijere, kao ucenik `kralja ritma`, Juana D`Arienza, sa kojim je svirao deset godina, bio je prepoznatljiv po preciznosti, tradicionalnom zvuku i iznad svega mocnom ritmu. Ono sto je Varelu tokom njegove karijere sa svojim orkestrom obelezilo, jeste to da je svirao tango za ples i posvetio ga tango plesacima.

1939 godine je formirao svoj prvi tango orkestar sa kojim se pojavio na radiju, imao je slican stil kao i njegov ucitelj Juan D`Arienzo, stil koji su obozavali mladi tango igraci.

Tokom tih godina vec je postao poznat i prepoznatljiv tango muzicar i bandoneonista, rame uz rame sa plejadom velikih muzicara kao sto su bili Cayetano Puglisi, Carlos Lazzari, Fulvio Salamanca i drugi.

Radio stanice su bile preplavljene njegovim hitovima, u plesnim dvoranama najcesce se plesao tango na njegove kompozicije i aranzmane. U tom periodu snimio je oko 20 kompozicija, npr `Lilian`, `Don Alfonso`,`Tres Horas`, njegovi koncerti i gostovanja su toliko bili poseceni da su ulice bukvalno bile blokirane zbog guzve koju su pravili mnogobrojni obozavaoci u pokusaju da prisustvuju i cuju tango Hectora Varela, a najvise iz zelje da zaplesu tango u `Varelinom ritmu`.

U trenutku najveceg uspeha 1950 razilazi se sa orkestrom i formira novu tango grupu. Svi su ocekivali da ce taj novi tango orkestar pratiti tradiciju Juana D`Arienza, ali je Varela predstavio novi zvuk i drugaciji tango ritam.

Postigao je ogroman uspeh, sa novim orkestrom mogao se cuti na svim radio stanicama u najslusanijim emisijama. Na njegovom prvom snimku 1950 godine su cuvene tango kompozicije El Flete, Farolito Viejo, Un Bailongo, Tal Para Cual i druge, a orkestar su cinili Cesar Zagnoli, Antonio Marchese, Alberto San Miguel, Hugo Boralis, Mario Abramovic, i pevaci Armando Laborde Rodolfo Lesica.

Svirao je po celom jugu Latino Amerike, cak je snimio tango Noches De Brasil kao omaz tom vremenu i svom boravku u Brasilu i Riu. Tada su takodje nastali i `Mi Corazon Es Un Violin`, ` Historia de un amor`i druge tango kompozicije karakteristicne po svom jakom tango ritmu.

Svirao je tango na skoro svim milongama i u gotovo svim tango klubovima, i to su bile godine njegove najvece popularnosti i uspeha. Tokom 1960. godine i kasnije svirao je u televizijskim programima i cuvenoj tango emisiji `Grandes valores del tango`.

Bio je izvrstan tango muzicar, postigao je ogroman komercijalni uspeh, i bio omiljen od strane posebno mladih i svih ostalih tango Plesaca, a milonge su bile obojene njegovim notama.